Mark van Waes

Na een technische studie werkte Mark een aantal jaren in de Canadese olie-industrie. In zijn vrije tijd maakte hij lange tochten door de Rocky Mountains. Eenmaal terug in Nederland was hij een aantal jaren actief bij een grote corporate. Het maakte hem niet gelukkig. Het organisatie-adviesvak waar hij daarna in terecht kwam, paste echter des te beter bij hem. Het sprak de verhalenliefhebber in hem aan: “Al die mensen die hun belevenissen aan mij vertelden, wat hen goed en slecht afging, de conflicten die ze hadden, de oplossingen die ze vonden.”

Verhalen zijn Mark met de paplepel ingegoten. Zijn moeder las de klassiekers van Andersen en Grimm aan hem voor, van zijn vader leerde hij de kunst van het verhalen vertellen. Toen zijn eigen dochters oud genoeg waren, was het zijn beurt om dat te gaan doen voor het slapengaan. Mark: ‘Samen namen we het op tegen de booswichten en sukkels in het bos waar we woonden in mijn verhaal. Voor mijn dochters waren die vertellingen avontuurlijk maar geruststellend: het goede overwint het kwade. Voor mij waren ze helend omdat ik vervelende, lastige klanten uit mijn advieswerk ongegeneerd ten tonele kon voeren als domme gans, valse rat of laffe wezel.’

Van taperecorder tot Schrijversvakschool

Een van zijn verhalen nam Mark op met een taperecorder, maar het bleef jarenlang liggen. Pas toen het rustiger werd op zijn werk, kwam er tijd om te gaan schrijven. Hij deed een opleiding short stories aan de Schrijversvakschool, gevolgd door de opleiding jeugdliteratuur.

Inmiddels is zijn eerste jeugdboek een feit. Cyrus & Farnaz over 7 grenzen vertelt het verhaal van Cyrus, een jongen van bijna veertien, die samen met zijn moeder vanuit Iran naar Brussel vlucht. Tijdens de vluchtreis ontmoet hij het mysterieuze meisje Farnaz, met wie een hechte vriendschap ontstaat. Het spannende en ontroerende verhaal is geschreven op basis van research en interviews met Iraanse vluchtelingen en blogs van Syrische vluchtelingen die naar West-Europa zijn gevlucht. Mark: ‘Ik wil met deze jeugdroman de moed, de vindingrijkheid en het doorzettingsvermogen van jonge vluchtelingen voor het voetlicht brengen. Vluchtelingen zijn in de eerste plaats moedige en bewonderenswaardige mensen.’